De ‘Tourists’ moesten tegen de Charleston Riverdogs en het niveau van de wedstrijd viel me erg mee. Sterker nog, het niveau was gewoon goed, pitchers die met 90 mph (150 km/h) gooien, verschillende ‘homeruns’ gezien, de ‘RBI’s’ (een honkslag), en de dubbele ‘RBI’s (een twee honkslag) ontbraken niet. Ook het ‘dubbel spel’, twee uit in een keer, was prettig om te zien.
Ik had een kaartje gekocht voor de ‘Box Seats’ helemaal vooraan, direct aan het veld, deze kaartjes kosten 10 dollar. Het was een mooie plek alleen was het midden in de zon, dus toen de wedstrijd begonnen was en ik veel lege plekken hoger op de tribune zag, ben ik naar boven geslopen zodat ik mooi in de schaduw kon zitten. Het McCormick Field Stadium is niet zo groot, gisteren waren er 1938 bezoekers, maar ik denk dat er ongeveer 2500 a 3000 bezoekers in kunnen. Op het werk zei Javier (een collega) tegen mij “als je naar de ‘game’ gaat moet je wel een Hotdog kopen, dat hoort gewoon, dat is net zoiets als popcorn in de bioscoop”, dus daar zat ik, mooi in de schaduw, met mijn potje bier en een hotdog. Nou duurt zo’n Baseball wedstrijd ongeveer een uur of vijf, dus je begrijpt, een tweede hotdog en potje bier kon niet uitblijven. De wedstrijd duurt zo lang omdat ze 9 of 10 inningen (een inning is een slagbeurt van beide teams), spelen. De 10de inning komt alleen voor wanneer de stand na 9 inningen gelijk is.
Gisteren wonnen de ‘Tourist’ met 12 tegen 6, dus na 9 inningen was het afgelopen. Tussen de inningen door is er veel vertier op het veld zodat je genoeg te kijken hebt, vooral de jonge fans kunnen van alles doen, zo kunnen ze proberen een baseball te vangen nadat hij hoog de lucht is ingeschoten, ze kunnen proberen in de mond van een ‘papieren’ catcher te gooien, een danswedstrijd boven op de dug-outs, een bal achterin een auto gooien behoort ook tot de mogelijkheden. En natuurlijk kun je met alles een prijsje verdienen, de vreemdste prijs is een coupon voor 10 dollar benzine...
Overigens klink het Amerikaanse volkslied voor het begin van iedere wedstrijd en staat iedereen met de hand op de borst (hart) richting de Amerikaanse vlag. Natuurlijk ontbreken de opzwepende deuntjes tijdens de ‘dode’ spelmomenten ook niet. Je kent ze wel, het ‘Let’s Get Ready to Rumble....!” en ‘Get Ready for This...!’, erg leuk om een beetje mee te blèren...
Het mooiste ritueel gebeurd tijdens de 7de inning, dan is het tijd voor de: ‘7th inning stretch’. Omdat de wedstrijden zolang duren krijg je een ‘houten’ kont of last van je rug, dus wordt er met zijn allen tijdens de ‘7th inning stretch’ aan gymnastiek gedaan op de tribune. Op muziek een beetje ‘rekken en strekken’ met zijn allen is toch even wennen, maar wel erg leuk...
Vrijdag zit ik er overigens weer met mijn potje bier en een hotdog, want dan gaan we met het werk naar de ‘game’ ...
Vrijdag zit ik er overigens weer met mijn potje bier en een hotdog, want dan gaan we met het werk naar de ‘game’ ...
1 opmerking:
Hoi Robin,
Dit lijkt mij prachtig om mee te maken, on the American way.
En hun gebruiken moet je in ere houden, toch.
Later!
Een reactie posten