Thirsty Thursday

Gisteren was het mijn laatste werkdag voor de EatonCare organisatie in Avery Creek, NC. Een dag met wisselende emoties, ik was zowel blij als bedroeft. Bedroeft, omdat ik wist dat ik geweldige mensen ging achterlaten en blij omdat ik na een dikke 3 maanden weer huiswaarts ging..

Oorspronkelijk was het plan om met de 'vaste' groep op woensdag wat te gaan drinken, ter gelegenheid van mijn afscheid. Ik had hier om gevraagd zodat ik de donderdag kon herstellen en de vrijdag een beetje fit de reisdag kon aanavangen. Het liep toch anders.. Javier kwam met het slechte nieuws dat hij met klanten naar Fayeteville, een andere Eaton plant hier in de buurt, moest. Hij was pas donderdagmorgen weer in Asheville. Grr. Ok, ok, dan maar op donderdagavond de stad in..

Het nieuwe plan was om donderdagavond naar de 'Asheville Tourist' te gaan. Het lokale baseballteam speelde thuis en om de zoveel tijd is het 'Thirsty Thursday', zo ook gisteren. 'Thirsty Thursday' is zoals de naam al doet vermoeden, goedkoop bier drinken op donderdag. Een glas bier kost dan 1 dollar!! Er waren meer collega's op komen dagen voor mijn afscheidsfeestje dan ik gedacht had en dat deed me deugd.. Na de 'seventh inning stretch' gingen de meesten naar huis zodat Mark, Javier, Jim, Paul en ik overbleven. Ik probeerde nog een balletje op te gooien of wij ook niet naar huis gingen, maar daar kwam niets van in. Dus wij met zijn allen naar 'Wild Wings', een cafe, dat na de wedstrijd helemaal volloopt met Baseballfans.. Na een uurtje hadden we het hier wel gezien en werd de avond afgesloten in het 'Original Steakhouse'..

Deze gezellige laatste avond zorgde ervoor dat ik 's morgens weer eens te lang onder de douche stond, zodat ik in allerijl de laatse dingen bij elkaar moest pakken en snel afscheid moest gaan nemen van mijn (ex-)collega's. Achteraf was dat maar goed ook, want erg leuk is zo'n afscheid niet..

Op het moment van schrijven zit ik op het vliegveld van Cincinnati, dus het eerste gedeelte van mijn reisdag is goed verlopen. Laten we hopen, dat mijn afscheidsfeestje ervoor gaat zorgen, dat ik wat kan slapen in het vleigtuig. Dat is me nog nooit gelukt, dus we zullen zien..