'Mensroom'

Vrijdagavond waren we uitgenodigd om bij Javier thuis een beetje te relaxen en film te kijken. Javier heeft een 'mensroom', dat wil zeggen een ruimte met spullen waar mannen erg blij van worden. Een perfecte ruimte om met je kameraden gezellig samen te zijn. Zo is zijn garage omgebouwd tot thuis-bioscoop met een bar, koelkast, beamer, DVD-speler, mengpaneel, luidsprekers, relax-stoelen, on-demand kabel tv, american-football collectables, en een put-baan (om het putten bij golf te oefenen). Wow!!

Het heeft hem, naar eigen zeggen, zo'n beetje 10 jaar zeuren gekost, voordat zijn vrouw er mee akkoord ging, maar nu hij sinds kort een nieuw huis heeft moest het er van komen..

Ik was al een paar keer bij zijn familie wezen eten maar Aswin had het nog niet gezien en ook hij was enthousiast. Javier komt oorspronkelijk uit Venezuela en daar spelen ze vaak Domino. Nou dacht ik, dat Domino gewoon een paar steentjes met dezelfde ogen aan elkaar leggen was, maar niets is minder waar. Tijdens een van mijn bezoekjes aan zijn huis daagde ik hem natuurlijk uit voor een spelletje Domino, na het uitleggen van de regels, kon het spel beginnen. Het bleek een tactisch spelletje en dat is nu net iets wat ik leuk vind.. Het eerste potje werd dan ook simpel door mij gewonnen. "Beginnersgeluk!", riep Javier. Het volgende potje ging inderdaad naar Javier, maar toen begon ik het door te krijgen en kwam hij er niet meer aan te pas. Hij probeerde mij nog af te leiden door mij Venezolaanse koffielikeur te laten drinken, waarmee ik zowat mijn hele slokdarm verbrandde, zo sterk was dat spul. Maar het mocht niet baten, hij verloor kansloos door als eerste door de 100 punten grens te gaan. "Het is niet te geloven, eerst laat je mij alle hoeken van de baan met raquetball zien (11-0 voor mij, lol) en nu win je in mijn huis, met mijn eigen spel Domino, ook nog eens een keer", riep Javier. "Ongelooflijk, ik ga bij de hamburgers kijken", en weg was hij. Toen hij terug kwam met de hamburgers zei hij: "het volgende Dominotoernooi dat ik speel zijn wij een 'koppel'", "dat is goed" zei ik...

Vrijdagavond was zijn 'Casa' wederom onze 'Casa', en nu stond in ieder geval de film 'Borat' op het programma. Javier heeft een on-demand kabel box, hetgeen betekent dat je uit heel veel films kunt kiezen, welke je op dat moment wilt gaan kijken. Zowel oude als nieuwe films, tegen betaling, dat wel. Je kan er geen film voor huren, want een film kijken op deze manier kost je maar 2,99 dollar. 'Borat' neemt zo'n beetje alle controversies in Amerika op de hak, grappig maar geen topfilm... Tussen door wat muziek DVD's bekeken en als afsluitende film 'A night at the Museum' met Ben Stiller.

,

Al met al was het weer een geslaagde avond en we doen van het weekend maar eens rustig aan, nou ja, zondag en maandag dan maar, want zaterdagavond hebben we een verjaardag van onze baas Mary. Pff, het hakt er wel in, maar we ja, zijn ook geen 21 jaar meer he. ;-) Ik wordt oud!

Asheville Police Departement

Woensdagavond hadden we een 'cookout' bij Mark en zijn familie. Het was lekker weer, dus wederom een beetje barbequen, bier drinken en een paar spelletjes 'horseshoes" spelen in hun weiland. 'Horseshoes' oftewel een stel hoefijzers gooien rondom een ijzerenpaal aan beide kanten van het veld. Ik kan er kort over zijn, ik kan het niet en er is ook geen klap aan..

Rond een uur of twaalf reden we richting huis en ineens zien we een heleboel zwaailichten voor ons opdoemen. "Nee toch, een 'roadblock', zeg ik. Ja hoor, alcoholcontrole. "That's fucked-up", hoor ik Aswin zeggen. Nu had ik aan het begin van de avond 3 flesjes Heineken gehad, dus ik dacht, dat wordt een DUI'tje (Driving Under Influence). "Na die flesjes ben ik overgegaan op cola, dus het moet goed gaan", zei ik tegen mezelf. Aswin was ineens erg stil naast mij en dat beviel me voor geen meter.. "Drivinglicense, please!", zegt de agent nadat ik mijn raampje naar beneden had gedaan. Ik geef mijn rijbewijs, de agent kijkt er naar en zegt: "What's this!"? Mijn rijbewijs, meneer, ik ben een Nederlander. "Dutch!?", ja ik kom uit Nederland zeg ik. "Hmm, you need a North Carolina driving license here!". "O,jee, daar gaan we", dacht ik. Het zweet stond inmiddels op mijn rug en die zaklamp die de agent bij elke vraag in mijn gezicht scheen, hielp ook niet echt. "Een North Carolina rijbewijs?, ik ben hier tijdelijk en ik werk voor Eaton, kijk maar op de zijkant van de bus (ik rij tijdelijk in een busje)", zeg ik. "Do you live here?!" zegt de agent. "Ja, natuurlijk woon ik hier, we wonen in een appartement van Eaton", zeg ik. "How long do you stay here?!", "88 dagen" zeg ik. "88 days?!, "Yes, 88 days, because of the Visa", hoor ik mezelf zeggen. "Ok, you can go!", zegt de agent ineens. Pff, mooi, hup snel het raampje omhoog en wegwezen.. Maar dan zegt Aswin, in zijn gebruikelijke accent: "When do you need a North Carolina driving license?". Op dat moment was ik even niet zo blij met hem, maar goed, de agent zegt: "If you live more than 51% of a year in North Carolina, you need a special driving license". Ik had Aswin al op zo'n manier aangeken dat hij zijn kop moest houden, dus hij zegt: "Thanks, man, that's all!".. Ok, snel het raampje dicht en wegwezen..

De resterende 2 miles heb ik trillend achter het stuur gezeten. Een ding is zeker, morgen hebben we een verjaardagsfeest van twee collega's in de binnenstad en drie keer raden wie er mag rijden..

Bowling

Bowling, ook een typisch Amerikaanse bezigheid. Zaterdagavond waren we uitgenodigd door een collega om met hem, zijn vrouw en schoonzusje een potje te bowlen, zijn kinderen waren bij oma en bowling is een leuk tijdverdrijf, dus akkoord. We kennen deze familie al wat beter aangezien de zus van zijn vrouw ook in Turtle Creek verblijft, en we hebben elkaar wel eens gesproken bij het zwembad. Krap hersteld van het avondje ‘Hookers”, euhm, ik bedoel ‘Hooters’, gingen we op weg naar de “Bowling Alley”, maar niet voordat we eerst hadden gegeten. Volgens Mark, mijn collega, kun je niet bowlen op een lege maag dus eerst maar naar het “Cheeseburger in Paradise Restaurant’ op de hoek. Een ‘baconburger’ voor mij en een salade voor Aswin, want die had nog steeds last van een kater (er zijn er meer, die er de hele dag last van hebben)...

Aangekomen bij de bowlingbaan, zag ik het Amerikaanse fenomeen, de ‘eigen’ bowlingballen kwamen uit de kofferbak en zo’n beetje iedereen blijkt hier een eigen bowlingbal en schoenen te hebben. Ik dacht waarom heb je een eigen bowlingbal nodig ? Ze hebben immers alle maten en gewichten voor je op de baan zelf, maar als snel bleek dat de drie ‘vingergaten’ voor je op maat in de bal worden geboord! Doe normaal dacht ik, maar goed waarom ook niet.. Baan gehuurd, schoenen aangetrokken, namen werden in de computer gezet, de ‘pitchers’ bier kwamen te voorschijn, dus het feest kon beginnen. Ik was als derde aan de beurt, heel mooi, zo kon ik mooi zien of het hielp als je met ‘eigen’ ballen speelde. En of het hielp, in het eerste potje werd ik met een partij van de baan gegooid, niet normaal..

“Dat moet anders”, dacht ik, ontspan, drink een paar biertjes en dan komt alles goed. Het tweede potje werd ik netjes tweede met 1 pin verschil, jammer. “Re-match”, riep ik. Aangezien Amerikanen ook competitief ingesteld zijn, was dat derde potje geen probleem. Het ongelooflijke gebeurde, net als in het tweede potje werd ik weer tweede met 1 pin verschil... Bah, maar toch goed gespeeld. Ik krijg binnenkort vast wel weer een kans..

De avond, die verder erg gezellig was, eindigde in de binnenstad, waar ik nog vaak aan die twee 'ene' pinnen herinnerd werd..