Atlanta

Vorige week zijn Karlijn en ik twee dagen naar Atlanta geweest. Atlanta ligt op ongeveer 3,5 uur rijden van Asheville, wat goed te doen is. Snelwegen zijn er genoeg hier in Amerika en lopen altijd van Oost naar West of van Noord naar Zuid, of andersom. Dat is even wennen, want in plaats van naambordjes als bewegwijzering gebruiken ze hier de vier windstreken om aan tegeven welke richting de snelweg op gaat. Om naar Atlanta te rijden neem je vanuit Asheville eerst de I(nterstate)-26 East en dan de I-85 South, je passeert onderweg twee staatsgrenzen, namelijk: de Norh Carolina met South Carolina grens, en de South Carolina en Georgia grens, want het is Atlanta, GA. Elke staat heeft trouwens andere regels en dus ook verschillende maximumsnelheden. Een kwestie van opletten en op tijd de cruise control bijstellen, overigens zette ik de cruise control zo'n 10-15mph boven de maximumsnelheid, en nog wordt je aan alle kanten ingehaald. Het is trouwens veelal 'keeping lanes', dus rechtsinhalen is toegestaan..



De 'Interstates' zijn erg breed opgezet maar zijn verder van een niet al te beste kwaliteit. Het is meer beton dan asfalt en dat rijdt toch minder. Er liggen ook gigantisch veel delen van rubberbanden langs de kant van de weg. Later hoorden we, dat die afkomstig zijn van de achterbanden van de vrachtwagens. Vaak wordt alleen het 'loopvlak' van een trailer vervangen om door de keuring te komen. Deze 'loopvlakken' laten snel weer los, een klapband is het gevolg en de rubberstukken blijven dan langs de kant van de weg liggen. Het mooie is wel, dat als je een grote stad binnen rijdt, je dat met 6-baanswegen doet. Het is een mooi gezicht om een 12-baans (in- en uitgaand verkeer) 'Interstate' Atlanta binnen te zien kronkelen. Er zit wel een nadeel aan een 6-baanssnelweg, probeer maar eens van de uiterst linkerbaan naar de uiterst rechterbaan te gaan om een afslag te pakken.. Je moet dus goed voorruit kijken, snel anticiperen en een beetje brutaal je auto ertussen drukken, anders kom je nooit op die rechterbaan..



Eenmaal in Atlanta was het hotel redelijk snel gevonden. We hadden een Best Western hotel geboekt in het midden van de stad, zodat alles wat we wilden bekijken op loopafstand was. Het eerste wat we gingen bekijken was het 'Georgia Aquarium'. Dit aquarium is het grootste zout- en zoetwater aquarium van de wereld. Het was groot, heel groot, maar toch twijfelden wij eraan of dit het grootste aquarium van de wereld is. Wij zijn namelijk in het 'Ocean Centre' in Bangkok geweest en dat was ook erg groot. In ieder geval was dit aquarium in Atalanta totaal anders opgezet en daardoor weer erg mooi om te zien. De otters, haaien, pinquins, zee-leeuwen, cichliden, piranha's, en nog veel meer soorten, waaren goed vertegenwoordigd.



Na het bezoek aan het aquarium konden we zo oversteken om 'World of Coca-Cola' te gaan bewonderen. Coca-Cola heeft zijn hoofdkantoor gevestigd in Atlanta en dat is waarschijnlijk de reden dat 'World of Coca-Cola' ook in Atalanta gevestigd is. In het 'World of Coca-Cola' kun je alles vinden wat te maken heeft met Coca-Cola, zo is er een 4-D theater, de grootste Coca-Cola memorabilia verzameling ter wereld, een volledig opererende cola productielijn, een opstelling waar je zo'n 70 verschillende Coca-Cola produkten uit de verschillende werelddelen kunt proeven, en nog veel meer.. Heel apart om de cola, zoals ze die in bijvoorbeeld Bangladesh, Peru, Indonesie, Zuid-Afrika, Rusland, etc. te proeven. De smaken uit Zuid-Amerika vonden wij in ieder geval niet te drinken..



Eigenlijk is het hele 'World of Coca-Cola' gebeuren een slimme marketingtruc met als doel zoveel mogelijk mensen 'gek' te krijgen van Coca-Cola. En ze doen het goed, je krijgt een film te zien over het distributie proces, hoe goed ze daar bij Coca-Cola wel niet in zijn, je ziet een film in een 4-D theater waarin ze op zoek gaan naar de geheime formule van Cola-Cola - natuurlijk vertellen ze die niet - en aan het einde van de 'tour' door het gebouw is er de 'Coca-Cola Store' waar je letterlijk alles kunt kopen met Coca-Cola erop.. En ik moet zeggen tijdens het 'distributie filmpje' hadden ze mij ook te pakken, ik dacht: "het lijkt mij ook wel gaaf om bij Coca-Cola te werken, of ik nu 40" zee-containers met industriële schakelaars verstuur of 40" zee-containers vol met Coca-Cola flessen, wat is het verschil?" Nu heb ik meer verstand van industriële schakelaars dan van cola, maar toch hadden ze mij aan het denken gezet, wat het hele doel van 'World of Coca-Cola' is..



Na het bezoek aan 'World of Coca-Cola' liepen we via het Olympic Park (de OS werden hier in 1996 gehouden) naar het 'CNN Center', CNN heeft hier zijn hoofdkantoor gevestigd. Achter het 'CNN Center; ligt de 'Philips Arena' en dat is de thuishaven van de Atlanta Hawks uit de National Basketball Association en de Atlanta Thrashers uit de National Ice Hockey League. Voor een basketbalwedstrijd heeft de 'Philips Arena' plaats voor 20.300 mensen, en tijdens ijshockey voor 18.750 mensen. Vlak naast de 'Philips Arena' ligt het 'Georgia Dome', wat de thuishaven is voor de American Football club, de Atlanta Falcons. Het stadion biedt plaats aan 72.000 mensen..



Na 's avonds lekker gegeten te hebben en nog even door de stad te hebben gelopen, was het de volgende dag tijd om het Martin Luther King, Jr. park te bezoeken. Martin Luther King, Jr., was een Amerikaanse baptistische dominee, politiek leider en een van de meest prominente leden van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging. In 1963 hield hij de legendarische toespraak "I have a dream".. Een jaar later kreeg hij de Nobelprijs voor de Vrede. Op 39-jarige leeftijd werd Martin Luther King doodgeschoten terwijl hij op het balkon van het Lorraine hotel in Memphis stond. Voor velen is Martin Luther King een symbool voor de burgerrechtenbeweging in de Verenigde Staten gebleven. De derde maandag in januari is het in de VS, 'Martin Luther Kingdag', een nationale feestdag, gewijd aan zijn gedachtegoed..



Na een bezoek aan zijn kerk, museum en park was het tijd om weer richting Asheville te rijden. Onderweg zijn we nog even gestopt bij een 'Tanger Outlet Store' waar we nog wat kleren gekocht hebben, voor af-fabriek prijzen. Mooi werk is dat, als je hier in Amerika woont, rij je gewoon twee keer per jaar naar zo'n Outlet Store, bijvoorbeeld een keer in de zomer en een keer in de winter, om kleren van Ralph Lauren, Hilfiger, de GAP, etc., in te slaan, voor 'weinig'..

Het waren twee mooie dagen en tegen een uur of vijf waren we weer in Asheville, ruim op tijd voor 'Javier's Happy Hour' die voor die avond gepland stond..