Bowling

Bowling, ook een typisch Amerikaanse bezigheid. Zaterdagavond waren we uitgenodigd door een collega om met hem, zijn vrouw en schoonzusje een potje te bowlen, zijn kinderen waren bij oma en bowling is een leuk tijdverdrijf, dus akkoord. We kennen deze familie al wat beter aangezien de zus van zijn vrouw ook in Turtle Creek verblijft, en we hebben elkaar wel eens gesproken bij het zwembad. Krap hersteld van het avondje ‘Hookers”, euhm, ik bedoel ‘Hooters’, gingen we op weg naar de “Bowling Alley”, maar niet voordat we eerst hadden gegeten. Volgens Mark, mijn collega, kun je niet bowlen op een lege maag dus eerst maar naar het “Cheeseburger in Paradise Restaurant’ op de hoek. Een ‘baconburger’ voor mij en een salade voor Aswin, want die had nog steeds last van een kater (er zijn er meer, die er de hele dag last van hebben)...

Aangekomen bij de bowlingbaan, zag ik het Amerikaanse fenomeen, de ‘eigen’ bowlingballen kwamen uit de kofferbak en zo’n beetje iedereen blijkt hier een eigen bowlingbal en schoenen te hebben. Ik dacht waarom heb je een eigen bowlingbal nodig ? Ze hebben immers alle maten en gewichten voor je op de baan zelf, maar als snel bleek dat de drie ‘vingergaten’ voor je op maat in de bal worden geboord! Doe normaal dacht ik, maar goed waarom ook niet.. Baan gehuurd, schoenen aangetrokken, namen werden in de computer gezet, de ‘pitchers’ bier kwamen te voorschijn, dus het feest kon beginnen. Ik was als derde aan de beurt, heel mooi, zo kon ik mooi zien of het hielp als je met ‘eigen’ ballen speelde. En of het hielp, in het eerste potje werd ik met een partij van de baan gegooid, niet normaal..

“Dat moet anders”, dacht ik, ontspan, drink een paar biertjes en dan komt alles goed. Het tweede potje werd ik netjes tweede met 1 pin verschil, jammer. “Re-match”, riep ik. Aangezien Amerikanen ook competitief ingesteld zijn, was dat derde potje geen probleem. Het ongelooflijke gebeurde, net als in het tweede potje werd ik weer tweede met 1 pin verschil... Bah, maar toch goed gespeeld. Ik krijg binnenkort vast wel weer een kans..

De avond, die verder erg gezellig was, eindigde in de binnenstad, waar ik nog vaak aan die twee 'ene' pinnen herinnerd werd..