maandag 23 juli 2007

Home Sweet Home

En zo zijn we na een 19 uur durende terugreis, die saai maar toch enigzins spoedig verliep, weer thuis. Ik heb nu al zo vaak gevlogen maar het is nog steeds mijn hobby niet. Ik heb geen last van vliegangst maar van verveling. Na een uurtje of 6 ben ik mijn buurman zat, de film heb je wel gezien, je begint een 'houten' kont te krijgen en eigenlijk is het wel mooi geweest.. Op Schiphol stond mijn familie me op te wachten maar de bagageband had er niet zo'n zin in, na 45 minuten kwamen eindelijk de koffers te voorschijn en niet veel later kon ik mijn familie in de armen vallen.. De douanebeambte vroeg nog wel even waar ik vandaan kwam, maar Amerika blijkt niet onder de landen te vallen waarvan de koffers gecontroleerd moesten worden. Die douanebeambte moest eens weten..

Na een afwezigheid van een dike drie maanden was het even wennen, de auto's zien er klein uit, de wegen zijn smal, geen bergen aan de horizon, het is erg druk op staat en de huizen staan weer erg dicht op elkaar.. Een ding was gelukkig niet veranderd en dat was mijn bed! God, wat kun je die missen zeg, na een paar uurtjes heerlijk geslapen te hebben, kon het uitpakken beginnen..

Na mijn aankomt vorige week zaterdag moest er op maandag direct weer gewerkt worden. een rare gewaarwording om vrijdagmorgen nog op kantoor in Asheville, NC te zijn, en op maandag zit je weer achter je bureau in Hengelo. Heel apart, erg veel zin had ik dan ook niet de eerste week, het is enorm wennen..

Ik ben nu een week thuis en het is goed om weer thuis te zijn. Alles krijgt langzaam weer zijn vertrouwde ritme, al moet ik wel zeggen, dat ik elke dag nog wel even terug denk aan die geweldige drie maanden..

vrijdag 13 juli 2007

Thirsty Thursday

Gisteren was het mijn laatste werkdag voor de EatonCare organisatie in Avery Creek, NC. Een dag met wisselende emoties, ik was zowel blij als bedroeft. Bedroeft, omdat ik wist dat ik geweldige mensen ging achterlaten en blij omdat ik na een dikke 3 maanden weer huiswaarts ging..

Oorspronkelijk was het plan om met de 'vaste' groep op woensdag wat te gaan drinken, ter gelegenheid van mijn afscheid. Ik had hier om gevraagd zodat ik de donderdag kon herstellen en de vrijdag een beetje fit de reisdag kon aanavangen. Het liep toch anders.. Javier kwam met het slechte nieuws dat hij met klanten naar Fayeteville, een andere Eaton plant hier in de buurt, moest. Hij was pas donderdagmorgen weer in Asheville. Grr. Ok, ok, dan maar op donderdagavond de stad in..

Het nieuwe plan was om donderdagavond naar de 'Asheville Tourist' te gaan. Het lokale baseballteam speelde thuis en om de zoveel tijd is het 'Thirsty Thursday', zo ook gisteren. 'Thirsty Thursday' is zoals de naam al doet vermoeden, goedkoop bier drinken op donderdag. Een glas bier kost dan 1 dollar!! Er waren meer collega's op komen dagen voor mijn afscheidsfeestje dan ik gedacht had en dat deed me deugd.. Na de 'seventh inning stretch' gingen de meesten naar huis zodat Mark, Javier, Jim, Paul en ik overbleven. Ik probeerde nog een balletje op te gooien of wij ook niet naar huis gingen, maar daar kwam niets van in. Dus wij met zijn allen naar 'Wild Wings', een cafe, dat na de wedstrijd helemaal volloopt met Baseballfans.. Na een uurtje hadden we het hier wel gezien en werd de avond afgesloten in het 'Original Steakhouse'..

Deze gezellige laatste avond zorgde ervoor dat ik 's morgens weer eens te lang onder de douche stond, zodat ik in allerijl de laatse dingen bij elkaar moest pakken en snel afscheid moest gaan nemen van mijn (ex-)collega's. Achteraf was dat maar goed ook, want erg leuk is zo'n afscheid niet..

Op het moment van schrijven zit ik op het vliegveld van Cincinnati, dus het eerste gedeelte van mijn reisdag is goed verlopen. Laten we hopen, dat mijn afscheidsfeestje ervoor gaat zorgen, dat ik wat kan slapen in het vleigtuig. Dat is me nog nooit gelukt, dus we zullen zien..

zaterdag 7 juli 2007

Independence Day

Afgelopen woensdag was het 'Independence Day', ook wel 'Fourth of July' genoemd. Het is de dag, dat Amerika onafhankelijk van de Britten werd verklaard in 1777. Het is een nationale feestdag en dus is iedereen vrij, nou ja, veel winkels zijn gewoon open. De supermarkten zijn zowieso 24 uur open en dat is op July 4th niet anders. Deze feestdag is nogal belangrijk voor de Amerikanen, de 'Stars and Stripes' hangt uit, er zijn veel festiviteiten in de binnenstad en 's avonds wordt er vuurwerk afgestoken. Je kan hier trouwens het hele jaar door vuurwerk kopen, maar dat terzijde.. Mensen komen samen met familie en vrienden, houden de bekende 'cookout' en maken er een gezellige dag van..



Ik ben door verschillende collega's uitgenodigd om met hun 'Independence Day' te vieren, maar ik koos ervoor om het bij Mark en Jennifer te gaan vieren, die ik al goed ken. Bovendien heeft Mark in plaats van een 'mensroom' een 'gameroom', en dat is natuurlijk een pluspunt.. Nu is er zo'n 7 a 8 weken geleden een boom op de 'gameroom' gevallen tijdens een storm, dus de 'gameroom' was lange tijd buiten gebruik. Maar van de week vertelde Mark mij het goede nieuws, dat ze het geld van de verzekering binnen hadden zodat we de 'gameroom' weer konden betreden en opknappen. Natuurlijk moesten we wel een paar reparaties uitvoeren, om het veilig te maken voor vandaag, maar dat was zo gepiept.. Er staat ook een pooltafel in de 'gameroom' dus je begrijpt, dat ik niet lang na hoefde te denken toen Mark vroeg of ik hem kon helpen..


De mannen vermaakten zich met het spelen van pool en horseshoes, en de vrouwen waren met de kinderen aan het spelen in het 'pierebadje'. Tussen de 'wedstrijden' door aten we hamburgers en hotdogs en dronken we bier. Ik deed rustig aan met het bier want 'Fourth of July' is berucht om zijn alcohol controles. Een keer van de weg worden gehaald leek me wel voldoende en jammer genoeg moesten we de volgende dag ook weer werken.. We sloten de avond af met het afsteken van vuurwerk, en vuurwerk, ja, dat is altijd 'cool' om af te steken..


In ieder geval was mijn eerste 'Independence Day' een 'Wonderful Day'..

woensdag 4 juli 2007

HP Laptop

Vorige week heb ik mijn tweede persoonlijke doelstelling bewerkstelligd, namelijk het kopen van een laptop. Die dingen zijn hier 300 tot 350 euro goedkoper en een paar weken geleden had ik een mooie Acer gezien, maar ik heb weer eens te lang gewacht met beslissen en vlak voordat Karlijn terug ging naar Nederland was de Acer uitverkocht. Grr..


Toen maar op zoek naar een ander model, nu had ik al wel gezien dat de HP-modellen er erg strak uitzagen, maar ze waren steeds iets te duur. Euhm, voor Amerika maatstaven dan.. Tot vorige week, ik liep door de ‘Best Buy’, wierp een blik op de HP special edition laptop, verwachte een prijs van 899 dollar, maar tot mijn verbazing was hij nu 799 dollar! Hmm, ik vroeg of de prijs wel goed was, want op het internet stond nog steeds 899 dollar, maar de verkopen zei: “yes, price is right, it’s on clearance sale today”. “Heel mooi, dan neem ik hem gelijk mee”, zei ik. Eind goed al goed, dacht ik nog.. 583 Euries, voor de HP dv6338 (special edition), dat is een koopje..

Hieronder de specs van de laptop:

Merk: HP
Model: dv6338se
Operating System: Windows Vista Home Premium
Microprocessor: 1.8 GHz AMD Turion ™ 64 X2 Dual-Core TL-56
Microprocessor Cache: 512KB+512KB L2 Cache
Memory: 1024MB DDR2 System Memory (2 Dimm)
Video Graphics: NVIDIA GeForce Go 6150 (256mb)
Hard Drive: 160GB 5400RPM (SATA)
Multimedia Drive: LightScribe Super Multi 8X DVD±R/RW with Double Layer Support
Display: 15.4" WXGA High-Definition Brightview Widescreen (1280 X 800)
Fax/Modem: High speed 56k modem
Network Card: Integrated 10/100BASE-T Ethernet LAN (RJ-45 connector)
Wireless Connectivity: 802.11b/g WLAN
Multimedia Features: Special Edition HP Imprint Finish & HP Pavilion WebCam with Integrated Microphone
Sound: Altec Lansing
Pointing Device: Touch Pad with On/Off button and dedicated vertical scroll Up/Down pad
PC Card Slots: 1 ExpressCard/54 Slot (also supports ExpressCard/34)
External Ports:
  • 5-in-1 integrated Digital Media Reader
  • 3 Universal Serial Bus (USB) 2.0
  • 2 Headphone out - 1 w/SPDIF Digital Audio & 1 stereo
  • 1 microphone-in
  • 1 VGA (15-pin)
  • 1 TV-Out (S-video)
  • 1 RJ-11 (modem)
  • 1 RJ -45 (LAN)
  • 1 notebook expansion port 3
  • 1 IEEE 1394 Firewire (4-pin)
  • 1 Consumer IR

Dimensions: 14.05" (L) x 10.12" (W) x 1" (min H)/1.56" (max H)
Weight; 6.8 lbs
Security; Kensington® MicroSaver lock slot
Power: 65W AC Adapter, 12-Cell Lithium-Ion battery
What's In The Box:

  • Mobile Stereo Earbud Headphones (1 pair)
  • HP Mobile Remote Control
Ik werk nu een dikke week met de laptop en hij bevalt goed. Ik moet wel wennen aan Vista want alles zit goed verstopt, veel andere menu’s en je moet je door meer beveiliging worstelen voordat iets wordt uitgevoerd. Grafisch ziet alles er gelikt uit, weer een stukje beter als XP. Ben ook erg blij met de 12-cell Lithium batterij, de meeste laptops hebben een 6-cell batterij en het verschil is te merken.. De 12-cell gaat ongeveer 6-7 uur mee, en dat is lang voor een laptop. Enige nadeel is het geheugen, ik begrijp niet waarom HP er maar 1024mb heeft ingestopt. Helemaal als je ziet dat Vista zo’n 55% van het geheugen in beslag neemt. Zodra ik thuis ben, ‘prik’ ik er direct 1024mb bij, het vreemde is wel, dat zo’n beetje alles in de VS goedkoper is dan in Nederland, behalve de geheugen kaartjes... Vreemd..

zondag 1 juli 2007

Atlanta

Vorige week zijn Karlijn en ik twee dagen naar Atlanta geweest. Atlanta ligt op ongeveer 3,5 uur rijden van Asheville, wat goed te doen is. Snelwegen zijn er genoeg hier in Amerika en lopen altijd van Oost naar West of van Noord naar Zuid, of andersom. Dat is even wennen, want in plaats van naambordjes als bewegwijzering gebruiken ze hier de vier windstreken om aan tegeven welke richting de snelweg op gaat. Om naar Atlanta te rijden neem je vanuit Asheville eerst de I(nterstate)-26 East en dan de I-85 South, je passeert onderweg twee staatsgrenzen, namelijk: de Norh Carolina met South Carolina grens, en de South Carolina en Georgia grens, want het is Atlanta, GA. Elke staat heeft trouwens andere regels en dus ook verschillende maximumsnelheden. Een kwestie van opletten en op tijd de cruise control bijstellen, overigens zette ik de cruise control zo'n 10-15mph boven de maximumsnelheid, en nog wordt je aan alle kanten ingehaald. Het is trouwens veelal 'keeping lanes', dus rechtsinhalen is toegestaan..



De 'Interstates' zijn erg breed opgezet maar zijn verder van een niet al te beste kwaliteit. Het is meer beton dan asfalt en dat rijdt toch minder. Er liggen ook gigantisch veel delen van rubberbanden langs de kant van de weg. Later hoorden we, dat die afkomstig zijn van de achterbanden van de vrachtwagens. Vaak wordt alleen het 'loopvlak' van een trailer vervangen om door de keuring te komen. Deze 'loopvlakken' laten snel weer los, een klapband is het gevolg en de rubberstukken blijven dan langs de kant van de weg liggen. Het mooie is wel, dat als je een grote stad binnen rijdt, je dat met 6-baanswegen doet. Het is een mooi gezicht om een 12-baans (in- en uitgaand verkeer) 'Interstate' Atlanta binnen te zien kronkelen. Er zit wel een nadeel aan een 6-baanssnelweg, probeer maar eens van de uiterst linkerbaan naar de uiterst rechterbaan te gaan om een afslag te pakken.. Je moet dus goed voorruit kijken, snel anticiperen en een beetje brutaal je auto ertussen drukken, anders kom je nooit op die rechterbaan..



Eenmaal in Atlanta was het hotel redelijk snel gevonden. We hadden een Best Western hotel geboekt in het midden van de stad, zodat alles wat we wilden bekijken op loopafstand was. Het eerste wat we gingen bekijken was het 'Georgia Aquarium'. Dit aquarium is het grootste zout- en zoetwater aquarium van de wereld. Het was groot, heel groot, maar toch twijfelden wij eraan of dit het grootste aquarium van de wereld is. Wij zijn namelijk in het 'Ocean Centre' in Bangkok geweest en dat was ook erg groot. In ieder geval was dit aquarium in Atalanta totaal anders opgezet en daardoor weer erg mooi om te zien. De otters, haaien, pinquins, zee-leeuwen, cichliden, piranha's, en nog veel meer soorten, waaren goed vertegenwoordigd.



Na het bezoek aan het aquarium konden we zo oversteken om 'World of Coca-Cola' te gaan bewonderen. Coca-Cola heeft zijn hoofdkantoor gevestigd in Atlanta en dat is waarschijnlijk de reden dat 'World of Coca-Cola' ook in Atalanta gevestigd is. In het 'World of Coca-Cola' kun je alles vinden wat te maken heeft met Coca-Cola, zo is er een 4-D theater, de grootste Coca-Cola memorabilia verzameling ter wereld, een volledig opererende cola productielijn, een opstelling waar je zo'n 70 verschillende Coca-Cola produkten uit de verschillende werelddelen kunt proeven, en nog veel meer.. Heel apart om de cola, zoals ze die in bijvoorbeeld Bangladesh, Peru, Indonesie, Zuid-Afrika, Rusland, etc. te proeven. De smaken uit Zuid-Amerika vonden wij in ieder geval niet te drinken..



Eigenlijk is het hele 'World of Coca-Cola' gebeuren een slimme marketingtruc met als doel zoveel mogelijk mensen 'gek' te krijgen van Coca-Cola. En ze doen het goed, je krijgt een film te zien over het distributie proces, hoe goed ze daar bij Coca-Cola wel niet in zijn, je ziet een film in een 4-D theater waarin ze op zoek gaan naar de geheime formule van Cola-Cola - natuurlijk vertellen ze die niet - en aan het einde van de 'tour' door het gebouw is er de 'Coca-Cola Store' waar je letterlijk alles kunt kopen met Coca-Cola erop.. En ik moet zeggen tijdens het 'distributie filmpje' hadden ze mij ook te pakken, ik dacht: "het lijkt mij ook wel gaaf om bij Coca-Cola te werken, of ik nu 40" zee-containers met industriële schakelaars verstuur of 40" zee-containers vol met Coca-Cola flessen, wat is het verschil?" Nu heb ik meer verstand van industriële schakelaars dan van cola, maar toch hadden ze mij aan het denken gezet, wat het hele doel van 'World of Coca-Cola' is..



Na het bezoek aan 'World of Coca-Cola' liepen we via het Olympic Park (de OS werden hier in 1996 gehouden) naar het 'CNN Center', CNN heeft hier zijn hoofdkantoor gevestigd. Achter het 'CNN Center; ligt de 'Philips Arena' en dat is de thuishaven van de Atlanta Hawks uit de National Basketball Association en de Atlanta Thrashers uit de National Ice Hockey League. Voor een basketbalwedstrijd heeft de 'Philips Arena' plaats voor 20.300 mensen, en tijdens ijshockey voor 18.750 mensen. Vlak naast de 'Philips Arena' ligt het 'Georgia Dome', wat de thuishaven is voor de American Football club, de Atlanta Falcons. Het stadion biedt plaats aan 72.000 mensen..



Na 's avonds lekker gegeten te hebben en nog even door de stad te hebben gelopen, was het de volgende dag tijd om het Martin Luther King, Jr. park te bezoeken. Martin Luther King, Jr., was een Amerikaanse baptistische dominee, politiek leider en een van de meest prominente leden van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging. In 1963 hield hij de legendarische toespraak "I have a dream".. Een jaar later kreeg hij de Nobelprijs voor de Vrede. Op 39-jarige leeftijd werd Martin Luther King doodgeschoten terwijl hij op het balkon van het Lorraine hotel in Memphis stond. Voor velen is Martin Luther King een symbool voor de burgerrechtenbeweging in de Verenigde Staten gebleven. De derde maandag in januari is het in de VS, 'Martin Luther Kingdag', een nationale feestdag, gewijd aan zijn gedachtegoed..



Na een bezoek aan zijn kerk, museum en park was het tijd om weer richting Asheville te rijden. Onderweg zijn we nog even gestopt bij een 'Tanger Outlet Store' waar we nog wat kleren gekocht hebben, voor af-fabriek prijzen. Mooi werk is dat, als je hier in Amerika woont, rij je gewoon twee keer per jaar naar zo'n Outlet Store, bijvoorbeeld een keer in de zomer en een keer in de winter, om kleren van Ralph Lauren, Hilfiger, de GAP, etc., in te slaan, voor 'weinig'..

Het waren twee mooie dagen en tegen een uur of vijf waren we weer in Asheville, ruim op tijd voor 'Javier's Happy Hour' die voor die avond gepland stond..

vrijdag 29 juni 2007

Netherlands vs Holland

Als je als Nederlander en Europeaan werkt en woont in de VS krijg je heel wat vragen op je afgevuurd. 'Wat eten jullie daar zoal?', 'Hoe duur is het levensonderhoud?', 'Wat kost een 'gallon' benzine?', 'Hebben jullie ook zoveel cell-phones?', 'Is marihuana echt legaal bij jullie?' etc. De meeste Amerikanen hebben geen idee hoe het is in Europa. Het grote voordeel is wel, zodra je vertelt dat je uit Europa komt en Nederlander bent gaan er meteen veel deuren voor je open. Of het nu in de supermarkt, op het werk of in het café is, iedereen is ineens behulpzaam en wil graag met je praten. Blijkbaar heeft Europa die aantrekkingskracht op de mensen hier..

De meeste Amerikanen weten heel erg weinig over Europa, dat is ook wel logisch want ze leren vrijwel niets over Europa op de lagere- en middelbare school. Een droevige zaak, maar dat is nou eenmaal de cultuur hier in Amerika. De vier grote nieuwszenders FOX, CNN, CNBC en MSNBC, die 24 uur per dag nieuws uitzenden zijn vooral georiënteerd op Amerika en het Midden-Oosten. FOX is overigens de meest conservatieve zender van de vier. Europa komt nauwelijks aan bod, en als het al aan bod komt, gaat het veelal over het Engelse koningshuis. Er zijn uitzonderingen; zodra er iets ontzettends liberaal, in de ogen van Amerikanen, in Europa gebeurd, zijn ze er als de kippen bij. Zo heeft de donorshow van BNN, de vier grote nieuwszenders wel gehaald.. Ook zijn Amerikanen dol op de 'hokjescultuur', alles wordt in 'hokjes' geplaatst. O.a de gezondheidszorg (geen geld - geen zorg), de schoolkantines (geen geld - slecht eten) en zo zijn er legio voorbeelden te noemen..

Frankrijk, Duitsland en Italië weten ze nog wel te vinden, mede door hun ‘rijke’ geschiedenis, ook Rusland is bekend terrein, maar dan houdt het al gauw op.. Spanje kan maar zo in Afrika liggen en Nederland ligt ergens bovenin in Scandinavië. De topografische kennis is dus erg slecht, afstanden weten de meeste Amerikanen helemaal niet in te schatten, ze denken bijvoorbeeld dat Amsterdam en Parijs op een uurtje rijden van elkaar liggen..

Vaak wordt gedacht dat Nederland en Denemarken hetzelfde land zijn. Dat komt omdat de Amerikanen de benamingen voor ons land maar verwarrend vinden. En ik moet eerlijk zeggen, hier hebben ze wel een punt.. Ik zal het proberen uit te leggen: ‘Germans’ komen uit Germany, ‘Italians’ komen uit Italy, 'French people' komen uit France, 'Spanish people' komen uit Spain...en wij...’Dutch people’ komen uit The Netherlands. Zie je het verband..? Vaak denken Amerikanen dat ‘Dutch’ bij Denmark hoort, wat, als je bovenstaand verband in ogenschouw neemt, nog niet zo slecht gedacht is..

‘What’s the difference between Holland en The Netherlands?’, is de meest gestelde vraag sinds ik in de VS ben. En ook de opmerking: ‘Your country is called both The Netherlands and Holland, and you call yourself Dutch?. Tja, wat moet je daar nu op zeggen? Ze hebben gelijk, waar slaat dat eigenlijk op? En elke keer moet ik ze het antwoord schuldig blijven, ik weet het verschil tussen Nederland en Holland namelijk ook niet. Nederland, zo heb ik mijzelf bedacht, komt misschien omdat 50% van ons land onder zeeniveau ligt. ‘Neder(=laag)land’, of dat correct is? Ik heb geen idee.. En waar zou ‘Holland’ vandaan komen? Misschien, omdat een paar eeuwen terug er alleen een Noord- en Zuid-Holland was? Wie zal het zeggen..?

Dus, als iemand van mijn trouwe blog-lezers, en dat zijn er volgens mijn website-statistieken zo’n 30 per dag, het antwoord weet op de vraag: ‘Waarom noemen wij ons land zowel Nederland als Holland?’, laat dan een berichtje achter op mijn blog of stuur mij een e-mail..

Ik ben erg benieuwd of iemand een verklaring heeft..

woensdag 27 juni 2007

Cherokee Indian Reservation

Afgelopen weekend zijn Karlijn en ik naar het Cherokee Reservaat geweest. Dit indianenreservaat ligt op ongeveer 45 minuten rijden van Asheville. De Cherokees zijn een bevolkingsgroep van inheemse Amerikanen (lees: indianen) met zo'n 250.000 leden in de VS. Tegenwoordig wonen de meesten indianen in de staten Oklahoma en Noord-Carolina. De Cherokees waren een van de stammen die behoorden tot de 'de vijf beschaafde stammen' die leefden in Amerika.

De stammen, Cherokee, Chickasaw, Choctaw, Creek en Seminole, die als beschaafd beschouwd werden door de blanke gemeenschap omdat ze westerse gewoonten hadden overgenomen (inclusief het bezitten van slaven en plantages) en over het algemeen goede betrekkingen met hun buren hadden. De vijf beschaafde stammen leefden in het zuidoosten van de VS voordat ze verplaatst werden naar andere delen van het land, voornamelijk het huidige Oklahoma. De stammen werden uit hun leefgebied gehaald en naar het oosten van de VS verplaatst binnen enkele tientallen jaren. De meest bekende herplaatsing was de 'Trail of Tears' in 1838. De vijf stammen werden tijdens de Amerikaanse burgeroorlog verdeeld over het land, wat zeg maar overbleef. Toen de stammen eenmaal verplaatst waren naar het indianenreservaat, beloofde de regering dat hun land vrij zou zijn van blanke bezetters. Niet dus..


In het Cherokee Reservaat hebben ze een compleet dorp, zoals dat in de 19de eeuw eruit zag, nagebouwd. De rondleiding die je kunt doen brengt je langs de verschillende leefgebouwen, werkplaatsen, de medicijnmanhut, en de plek (precies in het midden van het dorp) waar de 'stamraden' werden gehouden. De gids en lokale bewoners laten je zien hoe ze vroeger kano's, rietenmanden, maskers, wapens en potten maakten. Ook hadden de Cherokees een eigen taal, waar overigens geen touw aan vast te knopen is. Echter, ze zeggen zelf, dat het in 10 dagen te leren is. Jaja, ik denk, dat ze gewoon weinig praten, die indianen..


Aan het einde van de 'tour' vertelt een volbloed Cherokee indiaan, hoe het er aan toe gaat in een indianenstam. Ook in deze tijd komen de verschillende 'stammen' bij elkaar om hun rituelen uit te voeren. Zo wordt er nog steeds een regendans, buffalodans en vele andere dansen uitgevoerd, dit om de 'goden' te vragen of ze voor een goed resultaat kunnen zorgen, bijvoorbeeld tijdens de jacht..

Het was erg interessant om te zien hoe de indianen vroeger leefden en het is vreemd om te zien, dat deze mensen zo worden onderdrukt en gediscrimineerd. Waarom eigenlijk? Er zijn wel vreemdere mensen op deze planeet..

zaterdag 23 juni 2007

Javier's Happy Hour

Vrijdagavond hadden we een feestje bij Javier thuis. Karlijn was namelijk 'over' en dat moest volgens mijn Amerikaanse vrienden gevierd worden. Karlijn had de meeste collega's van mij afgelopen dinsdagavond al ontmoet want toen hadden we namelijk een borrel van Eaton. Om de zoveel tijd komen verschillende afdelingen binnen Eaton bij elkaar in het plaatselijke cafe. Dit om de 'mens' achter de vele namen te leren kennen waar je dagelijks mee emailed of belt, terwijl je geen idee hebt wie het eigenlijk is. Een erg goed initiatief..

De avond eindige voor Karlijn en mij omstreeks 2.30 uur 's nachts, en wel bij Javier thuis. Karlijn moest zijn vrouw Marita ook leren kennen en dus gingen we na de 'borrel' naar Javier's huis om verder te praten. De volgende dag liepen Javier en ik als een soort zombies op het werk, maar het was allemaal voor een goede zaak, niet waar?

Een dag later kreeg ik, en mijn collega's, de volgende e-mail:

Happy Hour at Javier's!!

When: Fiday June 22nd, 07
What: Meet "Karlyn", who is visiting Robin from the Netherlands
Where: at Javier's Bar
Time: 6pm - 2am (but if you want to stay until 5am, it is ok)

You are encouraged to bring your spouse.
My wife, Marita, will be cooking 'a venezuelan arroz con pollo' and a 'Peruvian summer salad' (don't worry Robin, there won't be any pizza).

What to bring if you want: beer, soda, dessert, appetizer (you've got to bring something to be allowed in... .... ... not!!)

We hope to see you there,
Javier.


Een erg leuk gebaar van Javier en zijn vrouw. Het betekende wel, dat we op tijd uit Atlanta moesten vertrekken (later meer over Atlanta) maar dat was geen probleem. We waren tegen 18.30 uur bij Javier en het feest kon beginnen ;-) Javier en Marita komen oorspronkelijk uit Venezuela en zijn geweldig lieve mensen. Javier onfermt zich sinds het begin van mijn verblijf al om mij en nu hadden ze zelfs een afscheidscadeautje voor Karlijn gekocht. Wij hadden ook een cadeautje voor hun uit Atlanta mee genomen, dus dat was wel grappig..


Het eten was lekker, de Heineken smaakte weer als vanouds, de Karaokemachine maakte overuren, de flessen wijn waren niet aan te slepen en tegen een uur of een kwam de avond tot zijn einde..

Mooi werk!

maandag 18 juni 2007

Grandfather Mountain

Gisteren zijn we naar 'Grandfather Mountain' geweest. 'Grandfather Mountain' is een van de hoogste bergruggen in de 'Blue Ridge Mountains' die deel uit maken van de Appalachen. De 1818 meter hoge berg staat midden in het nationale park en de 1600 meter hoge 'swingende' brug is zijn grootste attractie. 1600 meter naar beneden kijken terwijl je op een 'swingende' brug staat is een aparte ervaring, laten we maar zeggen. Verder zijn hier kilometers wandelpaden te vinden en worden in het 'Grandfather Mountain Park' elk jaar de Highland Games gehouden..



'Grandfather Mountain' ligt op ongeveer 1,5 uur rijden van Asheville en we namen de 'Blue Ridge Parkway' om er te komen. Hadden we beter niet konden doen want ook hier in Amerika kennen ze het fenomeen 'Zondagrijders'. Pff, het schoot niet op, gelukkig moesten we snel tanken zodat we een andere route konden nemen. Deze route was een klein beetje om, maar ach, we hadden net 50 liter getankt voor 35 dollar, dus die omweg maakt ook geen zak uit..



De weg omhoog naar de 'Grandfather Mountain' top, bestond uit een heleboel haarspeldbochten wat ervoor zorgde, dat ik erg blij was met mijn 3,5 liter V6 onder de kont. Het 'klimmen' in zo'n auto is een fluitje van een cent..



Het uitzicht is adembenemend en het is jammer dat we in Nederland niet zoiets moois kunnen vinden op een goed uur rijden..